معرفی آمونیاک (R-717)

آمونیاک R-717:

آمونیاک مبردی طبیعی، با قابلیت اشتعال کم ولی نسبتا سمی است. آمونیاک از معدود مبردهای طبیعی است که هنوز هم در سیکل‌های تراکمی ـ تبخیری و با کمپرسورهای رفت و برگشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. استاندارد ASHARE15 تمهیدات ایمنی خاصی را برای استفاده از آمونیاک توصیه می‌کند. از این مبرد بیش‌تر در سرمایش مورد نیاز فرایندهای صنعتی استفاده می‌شود؛ هر چند که در ظرفیت‌های بالا می‌تواند درمصارف تهویه مطبوع هم به کار رود.

آمونیاک به خاطر خواص تبریدی عالی، به شکلی گسترده، به عنوان مبرد در سرمایش مواد غذایی و سردخانه‌های صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده همچنین در مقیاس‌های محدودتری برای سیستم‌های تهویه مطبوع ساختمانی نیز کاربرد دارد. آمونیاک دارای ODP و GWP برابر با صفر است و به همین دلیل، مبردی جذاب از نظر زیست محیطی و صرفه جویی در انرژی به شمار می‌آید. اما این ماده سمی بوده و در شرایطی خاص، آتش‌زا نیز هست.

خوش‌بختانه سمی بودن این ماده به دلیل بوی زننده‌ای که دارد و آن را به راحتی قابل شناسایی می‌سازد، آنچنان خطرناک نیست. خطر نشتی یا تخلیه‌ی اتفاقی این ماده را می‌توان با تعبیه کردن چیلرهای آمونیاکی در اتاقک‌های کاملا عایق بندی شده که مجهز به هواکش‌های مجهز به فن هستند، به مقدار قابل توجهی کاهش داد. با این که بخار آمونیاک سبک‌تر از هواست، تحقیق‌های اخیر که توسط BRE انجام شده، نشان داده است که باد می‌تواند باعث شود بخار آمونیاک مانند یک گاز شناور در هوا رفتار کند.

اثر مشابهی نیز در مورد گازهای دودکش بویلر به خوبی شناخته شده است. دودکش یا هواکش های مجهز به فن، برای اطمینان از این که انتشار اتفاقی این ماده کاملا رقیق شده و به شکلی ایمن از ساختمان یا ساختمان‌های مجاور دور می شود، لازم خواهند بود. راهنمایی‌های خاص در مورد آمونیاک از انستیتو تبرید انگلستان و استاندارد BS EN 378 قابل دست یابی است.

در این مقاله بخوانید: مبرد دی اکسید کربن (R-744)