تاثیر مبردها بر لایه اوزن

اتمسفر اساسا یک شرط لازم برای زندگی در کره زمین است و از لایه‌های مختلفی من جمله ترو پوسفر (Troposphere) و استراتوسفر (Stratosphere) تشکیل شده است. لایه استراتوسفر دارای گاز اوزن است که ما را در مقابل اشعه ماوراء بنفش خورشید حفظ می‌نماید. اوزن در حالت طبیعی بالانس است، بدین معنی که اوزنی که از ترکیب اکسیژن نوزاد با مولکول اکسیژن ایجاد می‌گردد اکسیژن نوزاد از تجزیه NO2 در مقابل اشعه ماوراء بنفش ایجاد می‌شود) تحت تاثیر عواملی از جمله اکسیدهای کلرِ، برم، CFCها (کلرو فلوئورکربن) مجدداً به O2 تبدیل شده و بر این اساس مقادیر تولید شده اوزن با مقادیر از بین رفته باید به طور معمول برابر باشدتا مقدار اوزن در استراتوسفر ثابت بماند.

ولی چنانچه میزان اوزن از بین رفته که عمدتا به علت افزایش CFCها می‌باشد کاهش یابد، با توجه به محدود بودن اوزن تولید شده، طبیعتا مقدار اوزن در اتمسفر تقلیل یافته و پدیده «تخریب لایه اوزن» را به وجود می‌آورد. به طور کلی نشت گازهای CFC در جو باعث بر هم زدن بالانس طبیعی اوزن در لایه استراتوسفر شده است. اکنون میزان از بین رفتن اوزن از تولید اوزن جدید سریع‌تر می‌باشد و این تخریب در قطب جنوب، جایی که لایه اوزن نازک می‌باشد واکنش سریع‌تری نشان داده که بنا بر اعتقاد دانشمندان منجر به سوراخ شدن آن شده است. همچنین شرایط ایجاد سوراخی در قطب شمال نیز در حال وقوع است حدود 50 سال به طول انجامیده تا کلرین متمرکز در CFCها به لایه استراتوسفر صعود کرده و اولین سوراخ در لایه اوزن ناحیه قطب جنوب ظاهر گردیده است.