انواع پروانه پمپ

پروانه‌ی پمپ مهم‌ترین بخش پمپ است، چرا که اندازه، شکل و سرعت آن ظرفیت پمپ را در تمام شرایط تعیین می‌نماید. نوع پروانه با تیغه ساده کونیک و با روپوش منفرد معمولا در صنایع کوچک به استفاده می‌شود. پروانه با تیغه ساده همچنین می‌تواند دارای دو روپوش باشد. نوع دیگر این پروانه دارای تیغه خمیده یا شعاعی است. این پروانه غالبا برای انتقال مواد شامل توده‌های جامد یا ذرات درشت معلق کاربرد، و سرعت بیش‌تری به ماده پمپ شونده می‌بخشد.

پروانه با تیغه شعاعی در دو طرح باز و بسته عرضه می‌شود. طرح باز آن دارای روپوش جزیی بوده که در مقایسه با پروانه‌های دیگر کوچک‌تر می‌باشد. روپوش این پروانه‌های نوع باز فقط قسمت پشت پروانه را می‌پوشاند. ارتفاع تیغه پروانه بسته به طرح و کاربرد مورد نظر می‌تواند از نیم تا دو اینچ تغییر کند. قطر پروانه همراه با ظرفیت پمپ، ارتفاع پروانه لازم را تعیین می‌کند. نوع دیگر پروانه باز با روپوش کامل در قسمت پشت است که این پروانه معمولا در ردیف پروانه‌های نیمه باز قرار می‌گیرد، چرا که روپوش کامل پشتی تشکیل یک دایره کامل داده و تیغه‌ها از جلو قابل دسترسی‌اند.
قسمت مرکزی پروانه که بر روی محور نصب می‌شود، توپی پروانه نام دارد. این توپی بسته به طرح و اندازه پروانه می‌تواند کوچک یا بزرگ باشد. اگر پروانه از نوع مکش دو گانه باشد، توپی معمولا در قسمت مرکزی باز بوده و دو توپی جدا گانه برروی محور نصب می‌شوند.

نوع مکش دو گانه بسیار شبیه نوع مکش واحد بوده، با این فرق که در آن روپوش پشتیبان وجود ندارد. در عوض مرکز پروانه با مکش دو گانه دارای به اصطلاح روپوش‌های جزیی است که، هنگامیکه به هم متصل می‌شوند به سکل منحنی خواهند بود که آب را از دهانه مکش پروانه به نوک تیغه‌های تخلیه هدایت می‌کنند. تیغه‌های هر طرف در موقعیت‌های مناسب قرار گرفته و پس از اتصال به صورت یک تیغه واحد در می‌آیند که در نزدیکی لبه بیرونی پروانه قرار دارد. رو پوش‌های بیرونی محفظه‌ای برای مواد پمپ شونده به وجود می‌آورند.

پروانه پمپ نیز مانند پوسته یا بدنه آن می‌تواند از چدن، فولاد، برنز، برنج، لاستیک قالبی، فایبر گلاس یا هر ماده دیگری باشد که با ماده پمپ شونده ساز گار است. البته انواع دیگر پروانه نیز در پمپ‌ها بکار می‌روند، اما بیش‌تر در پمپ‌های انتقال مواد مخصوص یا پمپ‌هایی با طراحی مخصوص استفاده می‌شوند. این پروانه‌ها همراه با نوع پمپ مربوطه در درس‌های آینده شرح داده خواهند شد. پروانه‌های که تا کنون مورد بحث قرار گرفته‌اند تنها برای پمپ‌های تک پروانه استفاده می‌شوند. درپمپ‌های چند مرحله‌ای، طراحی پروانه باید چنان با دقت صورت پذیرد که از اعمال نیروهای اضافی شعاعی و یا محوری در هر مرحله آن پرهیز شود. برای این منظور پروانه‌ها معمولا پشت به پشت قرار می‌گیرند، حتی اگر چند اینچ از یکدیگر فاصله داشته باشند. برخی پروانه‌ها در قسمت پشت روپوش تیغه‌های کوچکی دارند که برای پمپ کردن آب‌هایی به کار می‌روند که در پشت پروانه قرار می‌گیرند. بدین طریق، بارمحوری پروانه‌های عادی نیز کاهش می‌یابد.

حلقه های سایش

چنانکه به خاطر دارید حلقه‌های سایش، یک نقطه نشت سیال بین دهانه‌های مکش و رانش پمپ ایجاد می‌کنند. این نقطه نشت اجازه می‌دهد تا مقادیر کمی آب در پمپ گردش کرده، برخی از نیروهای شعاعی و محوری ایجاد شده در داخل پمپ را خنثی نماید. این حلقه‌ها معمولا به صورت قابل تنظیم طراحی می‌شوند تا فاصله مناسب بین پوسته و پروانه حفظ شود.