چیلر تک اثره چیست؟

چیلرهای جذبی تک اثره قدیمی‌ترین و اولین نسل چیلرهای جذبی در دنیا می‌باشند که کم‌ترین بازدهی را در قیاس با سایر انواع چیلرهای جذبی دارا می‌باشند.
پارامتر ضریب عملکرد یا c.o.p در دستگاه‌های برودتی از جمله چیلرهای جذبی بیانگر میزان بازدهی دستگاه می‌باشد. این پارامتر بیانگر میزان بهره برداری کامل از انرژی حرارتی مصرفی در چیلرهای جذبی می‌باشد. مقادیر بالای c.o.p نشان دهنده مصرف بهینه انرژی حرارتی می‌باشد.
به طور مثال چیلرهای جذبی تک اثره در میان کلیه مدل‌های چیلرهای جذبی حتی با بهترین طراحی دارای ضریب عملکرد 75 درصد می‌باشد. در حالیکه در مدل‌های شعله مستقیم ضریب عملکرد 1/2 بوده که نشان دهنده مصرف انرژی کم‌تر و در نتیجه هزینه راهبری ارزان‌تر می‌باشد.

شرایط استفاده از چیلرهای جذبی تک اثره

وجود مقادیر لازم بخار با فشار یک اتمسفر و یا آب داغ بالای 100 درجه سانتیگراد اصلی‌ترین پیش نیاز استفاده از چیلرهای جذبی تک اثره می‌باشد. البته تولید و انتقال بخار با دبی مورد نیاز مستلزم نصب تجهیزات می‌باشد که در صورت مهیا نبودن خطوط و ایستگاه‌های تقلیل فشار و یا دیگ‌های آب داغ تحت فشار با منبع انبساط بسته استفاده از چیلرهای تک اثره توصیه نمی‌گردد.

اصول کار کرد چیلرهای جذبی گازسوز

دقیقاً مشابه کارکرد چیلرهای دو اثره می‌باشد، با این تفاوت که عامل گرم کننده و تغلیظ محلول رقیق در ژنراتور دما بالا حرارت مستقیم شعله حاصل از احتراق می‌باشد.
به جهت حرارت بسیار بالا در قسمت ژنراتور دما بالای چیلر گازسوز کنترل دقیق و بکارگیری تجهیزات کنترل مناسب حائز اهمیت می‌باشد.

چیلرهای جذبی

افزایش قیمت برق در ایران در طول سال‌های آینده با توجه به برنامه‌های اقتصادی دولت و نیاز به نصب سیستم‌های تهویه مطبوع در ساختمان‌های موجود و در حال ساخت از جمله عوامل مهم و تاثیر گذار در افزایش استفاده از چیلر جذبی در ایران می‌باشد.
در سرمایش به روش جذبی انرژی سیستم به جای برق از گرما تامین می‌شود. این گرما می‌تواند از بخار حاصل از گرمای یک مشعل گاز سوز یا گازوئیل سوز اتمسفریک باشد که مستقیما در مولد بخار دستگاه عمل می‌کند، یا اینکه گرما از مشعل مستقیما به مولد تبرید دستگاه داده شود. معولا از آب به عنوان مایع مبرد و از لیتیم بروماید به عنوان ماده جاذب استفاده می‌کنند. واحد جذب یا ابزروبر تحت خلا کار می‌کند که در آن نقطه جوش آب به حد کافی برای تامین شرایط اسایش پایین می‌آید.

تقسیم بندی چیلرها

چیلرها از جمله تجهیزات بسیار مهم در سرمایش هستند که به طور کلی می‌توان آن‌ها را به دو دسته‌ی چیلر تراکمی و چیلر جذبی تقسیم کرد. به طور کلی چیلرهای تراکمی از انرژی الکتریکی و چیلرهای جذبی از انرژی حرارتی به عنوان منبع اصلی برای ایجاد سرمایش استفاده می‌کنند.
فناوری تبرید جذبی روشی عالی برای تهویه مطبوع مرکزی در تأسیساتی است که ظرفیت دیگ اضافی داشته و می‌توانند بخار یا آب داغ مورد نیاز برای راه اندازی چیلر را تأمین نمایند. چیلرهای جذبی ظرفیت بین 25 تا 1200 تن برودتی را براحتی تأمین می‌کنند. البته قابل ذکر است که برخی از تولید کنندگان ژاپنی موفق شده‌اند چیلرهای جذبی با ظرفیت معادل 5000 تن نیز تولید کنند. در سیستم‌های جذبی غالباً از آب به عنوان مبرد استفاده می‌شود. گرمای مورد نیاز برای کارکرد این چیلرها به طور مستقیم از گاز طبیعی یا گازوئیل تأمین می‌گردد.
منابع غیر مستقیم گرما در چیلرهای جذبی عبارتند از آب داغ بخار پر فشار و کم فشار. بر این اساس تولید کنندگان مختلف در جهان سه نوع اصلی چیلر جذبی ارائه می نمایند که عبارتند از:

1- شعله مستقیم
2- بخار
3- آب داغ

در یک تقسیم بندی عمومی می‌توان چیلرهای جذبی را در دو دسته چیلرهای جذبی آب و آمونیاک و چیلرهای جذبی لیتیوم بروماید و آب طبقه بندی نمود. در واقع در هر سیکل تبرید جذبی یک سیال جاذب و یک سیال مبرد وجود دارد که تقسیم بندی فوق بر این مبنا انجام شده است. در سیستم آب و آمونیاک، سیال مبرد آمونیاک وسیال جاذب آب است. در سیستم لیتیوم بروماید و آب، سیال مبرد آب و سیال جاذب، محلول لیتیوم بروماید است. اما بر حسب اجزای سیستم هم می‌توان تقسیم بندی‌های دیگری ارائه کرد. مثلاً می‌توان سیکل‌های تبرید جذبی را به سیکل‌های تبرید یک اثره، دو اثره و سه اثره طبقه بندی کرد. امروزه سیکل‌های تبرید جذبی تک اثره و دو اثره در مقیاس بسیار وسیع و در اشکال متنوع ساخته می‌شوند و سیکل‌های سه اثره همچنان در دست مطالعه می‌باشند.