کویل های سرمایش در هواساز و فن کویل

مقایسه عملکرد هواساز و فن کویل:

فن کویل ها برای کنترل دما محیط موردنظر استفاده می شوند در صورتی که هواسازها علاوه بر دما شامل مواردی مانند رطوبت، پاکیزگی و جابه جایی هوا نیز می گردند. فن کویل ها فقط یک فن دارند در حالی که هواسازها معمولا دارای چندین فن می باشند. عموما محل قرار گیری هواسازها در زیرزمین، پشت بام قرار می گیرند در صورتی که فن کویل ها داخل فضای ساختمان قرار می گیرند.

مزایا و معایب فن کویل:

فن کویل ها مجهز به مزایایی مانند سرمایش و گرمایش مناسب و قابلیت کنترل جداگانه دما، امکان تفکیک مستقل بخش ها، اشغال فضای کم، هزینه کمتر در مقایسه با هواسازها و... می باشند. همچنین دارای معایبی نیز هستند که می توان به مواردی مانند کوچک بودن فیلتر، دشوار بودن تمیزکاری آن، نداشتن امکان تامین هوای تازه اشاره نمود.

مزایا و معایب هواساز:

هواساز ها شامل مزایایی مانند امکان تصفیه هوا و تنظیم دما و رطوبت، بالا بودن طول عمر، مناسب بودن برای مناطق مرطوب، آسان بودن تغییر وضعیت از حالت سرمایش به گرمایش، امکان نصب فیلترهای اضافه و نداشتن محدودیت از لحاظ ظرفت و ابعاد می باشند. در مقابل دارای معایبی از جمله احتیاج به فضای زیاد، مصرف بالای الکتریسیته و سخت بودن تنظیم دما نیز می باشند.

کویل های سرمایش در هواساز و فن کویل:

فن سانتریفوژ به دلیل بی‌صدا بودن و عملکرد مناسبش در فشارهای بالا، در بیش‌تر کاربردهای تهویه مطبوع به منظور فراهم نمودن شرایط آسان به کار برده می‌شود.

علاوه بر این دهانه ورودی فن سانتریفوژ را می‌توان به وسایلی که سطح مقطع بزرگ دارند وصل کرد، در حالی که دهانه تخلیه آن را می‌توان به کانال‌های نسبتا کوچک متصل نمود. برای برآورده ساختن احتیاجات سیستم توزیع هوا می‌توان جریان هوا را تغییر داد، این عمل با تنظیمات ساده محرک فن یا تنظیم وسایل کنترل صورت می‌گیرد.

استفاده از فن‌های جریان محوری برای مواردی که احتیاج به حجم زیادی از هوا داریم و صدای زیاد فن نیز در درجه دوم اهمیت قرار دارد، عالی خواهد بود. بنابراین اینگونه فن‌ها اغلب برای تهویه مطبوع و تجدید هوای بخش‌های صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این فن‌ها که دارای سرعت‌های بالا می‌باشند، احتیاج به پره‌هایی دارند تا هنگامی که تحت فشارهایی که برای سانتریفوژ عادی است، کار می‌کنند دارای بهترین بازده باشند. در عین حال این فن‌ها می‌توانند بدون پره‌های هادی نیز مورد استفاده قرار گیرند.

مفهوم سرعت مخصوص در تشریح کردن کاربردهای گوناگون انواع فن، مفید و سودمند می‌باشد. سرعت مخصوص یک شاخص عملکرد فن می‌باشد که بستگی به سرعت، ظرفیت و فشار استاتیکی فن دارد. فن‌های سانتریفوژ با پره‌های انحنا، به جلو در سرعت‌های کم، ظرفیت‌های کم و فشارهای استاتیکی زیاد، دارای حداکثر بازده می‌باشند. در عین حال فن‌های پروانه‌ای حداکثر بازده را در سرعت‌های و ظرفیت‌های بالا و فشارهای استاتیکی پایین خواهد داشت مشخصات توان مصرفی فن‌های گوناگون طوری است که امکان دارد یک نوع فن تحت بار اضافی قرار گرفته و یا اینکه تحت چنین بار اضافی واقع نگردد. فن سانتریفوژ با پره‌های انحنا به عقب از نوعی است که تحت بار اضافی واقع نمی‌شود. در حالیکه فن‌های سانتریفوژ با پره‌های انحنا به جلو ممکن است تحت بار اضافی قرار بگیرند. فن‌های جریان محوری ممکن است تحت بار اضافی قرار بگیرند و یا اینکه تحت چنین بار اضافی واقع نشوند. تمام انواع فن‌ها را می‌توان برای تخلیه مورد استفاده قرار داد. فن‌های دیواری بر علیه مقاومت صفر یا بر علیه مقاومت کم، عمل می کنند و بنابراین همیشه از نوع پروانه‌ای می‌باشند. فن‌های پروانه‌ای در داخل کلاهک‌های روی بام یا اطاقک‌های روی بام استقرار می‌یابند. فن‌های تخلیه‌ای که دارای هود هستند و فن‌های تخلیه ایستگاه مرکزی عموما از نوع سانتریفوژ می‌باشند. ممکن است فن‌های محوری برای کاربردهای تخلیه مناسب باشند، به ویژه برای نصب در کارخانجات.

عملکرد فن پایدار است اگر بعد از اغتشاش جزیی موقتی نقطه عملکرد فن تغییر نکند آیا هنگام اغتشاش جزئی دائمی نقطه عملکرد خیلی کم تغییر یابد. ناپایداری حالتی است که جریان موجدار و یا دارای ضربان باشد امکان دارد چنین حالتی در هنگامی رخ دهد که منحنی مشخصه سیستم منحنی فن را در دو نقطه یا بیش‌تر قطع کند چنین حالتی به ندرت در مواردی که تنها از یک فن استفاده می‌شود رخ می‌دهد. هنگامی که دو یا چند فن که دارای پره‌های انحنا به جلو هستند به طور موازی بهم متصل می‌گردند ممکن است منحنی مرکب حاصل دارای ناحیه نا پایدار. اگر نقطه عملکرد در این ناحیه قرار گیرد کاهش یا افزایش مقاومت سیستم صورت می‌گیرد در هنگامی که فقط یک نقطه تقاطع بین منحنی سیتم و منحنی فن وجود داشته باشد بهره برداری در شرایط پایدار صورت خواهد گرفت. تشدید در سیستم کمیاب است ولی امکان دارد در مواقعی که در سیستم کانال کشی‌ای که برای فرکانس خاصی تنظیم شده از فن‌های فشار بالا استفاده گردد رخ بدهد همانند تشدید در لوله کشی ساختمان در هنگامی که نقطه عملکرد سمت چپ پیک فشار قرار داشته باشد افزایش فشار ناشی لز افزایش ظرفیت به نوبه خود تمایل به افزایش فشار بیش‌تری دارد با تغییر منحنی مشخصه‌ی سیستم بنحوی که عملکرد بین پیک فشار و نقطه تخلیه آزاد ببافته می‌توان بر چنین شرایطی غلبه کرد.

علاوه بر مقادیر استاندارد سطح متداول صدا یا استفاده از فضای به خدمت گرفته شده فضای در دسترس و طبیعت بار، نیازهای دیگر سیستم که بر انتخاب فن تاثیر می‌گذارند عبارتند از: مقدار هوا، فشار استاتیکی و دانسیته هوا.
هنگامی که این نیازها شناخته گردد، انتخاب فن برای تهویه مطبوع همیشه متکی بر انتخاب ارزان‌ترین ترکیب اندازه و گروه ساخت فن که سطح قابل قبولی از صدا و بازده را نیز به همراه داشته باشد، خواهد بود.

نمی‌توان در هنگام انتخاب فن، سرعت خروجی را بعنوان شاخص صدای تولید شده بکار برد. بهترین مشخصه صدا در هنگامی که فن حداکثر بازده را دارد، حاصل می‌گردد. سرعت خروجی مجاز برای فن‌هایی که در فشارهای استاتیکی بالا کار می‌کنند بیش‌تر است، زیرا حداکثر بازده در دبی‌های زیاد رخ می‌دهد. بنابراین هر محدودیتی که در ارتباط با صدای تولید شده بر سرعت خروجی اعمال شود، علاوه بر اینکه متکی بر حدود صدای محیط و مساحت فضای مفید در دسترس می‌باشد. متکی بر فشار به نقطه حداکثر بازده انتخاب شود. بعلاوه شبکه کانال مربوطه نیز بایستی صحیح طراحی گردد.

معمولا بهترین توازن بین هزینه اولیه و بازده فن درهنگامی حاصل می‌شود که فن انتخابی کمی کوچک‌تر از فنی باشد که دارای حداکثر بازده است. در عین حال شایسته است برای مواقعی که زمان بهره برداری طولانی است. از فن‌هایی بزرگ‌تر که بازده بیش‌تر دارند استفاده شود. در مواقعی که انتخاب فن کوچک‌تر باعث می‌شود که محتاج به موتور، محرک و راه انداز بزرگ‌تر و ساختمان ضخیم‌تر باشیم، انتخاب فن بزرگ‌تر از نظر اقتصادی ترجیح داده می‌شود.

چگونگی انتخاب فن و محرک آن می‌تواند بر شرایط سایکرومتریکی فضای مربوطه تاثیر بگذارد. اگر فن انتخابی باعث گردد مقدار هوا کم‌تر از احتیاجات شرایط طراحی باشد درجه حرارت حباب خشک اطاق بزرگ‌تر از احتیاجات شرایط طراحی باشد، کنترل‌های موجود در اطاق از افت درجه حرارت جلوگیری خواهند کرد.