چیلر تراکمی چیست؟

چیلر تراکمی

در چیلر تراکمی مبرد داخل کندانسور بوسیله آب خنک می‌شود. در این نوع چیلر، آبی که مبرد داخل کندانسور را خنک می‌کند خود گرم شده و دیگر قابل استفاده نیست به همین دلیل این آب وارد برج خنک کننده شده، دمایش پایین می‌آید و دوباره جهت خنک کردن مبر وارد کندانسور می‌شود. در مناطقی که درصد رطوبت هوا زیاد باشد چون در برج خنک کننده فرایند انتقال حرارت بر اساس گرمای نهان تبخیر انجام می‌شود، برج خنک کننده کارایی نداشته و نمی‌توان چیلر آبی استفاده کرد، همچنین اگر میزان مواد خورنده و رسوب آب زیاد باشد، چون امکان خورندگی و رسوب گیری و مسدود شدن لوله‌های داخل کندانسور زیاد است بنابراین امکان استفاده از چیلر آبی وجود ندارد و به ناچار باید چیلر هوایی استفاده کرد.

چیلرهای تراکمی اثر سرمایش خود را از طریق سیکل رانکین معکوس (Reverse-Rankine) که به آن تراکم بخار (vapor-compression) نیز می‌گویند تولید می‌کنند. کمپرسورهای تبرید متداول شامل کمپرسورهای رفت و برگشتی، اسکرال، اسکرو و یا سانتریفوژ می‌شوند. با خنک‌کاری تبخیری (evaporative cooling)، ضریب عملکرد یا COP چیلرهای تراکمی بسیار بالا می‌باشد که معمولا 4.0 یا بیش‌تر خواهد بود. برای یک سیستم چیلر، COP عبارت است از نسبت ظرفیت تبرید به توان ورودی به سیستم چیلر.

اجزای چیلر تراکمی

1- کمپرسور
2- کندانسور
3- شیر انبساط
4- اواپراتور

در این مقاله بخوانید: آشنایی با چیلر تراکمی دورانی

سه سیکل در یک چیلر آبی تراکمی وجود دارد:

سیکل مبرد

که در آن مبرد از کمپرسور با فشار زیاد خارج شده و در کندانسور خنک می‌شود و با گذر از شیر انبساط وارد اواپراتور شده و گرمای آب اواپراتور را جذب کرده و آب اطراف اواپراتور را خنک می‌نماید و پس از خروج از اواپراتور دوباره به کمپرسور بر می‌گردد.

سیکل آب برج خنک کننده

که آب خنک شده در برج خنک کن وارد کندانسور شده و مبرد را خنک می‌کند و دوباره به برج خنک کن بر می‌گردد.

سیکل آب سرمایش ساختمان

که گرمای داخل ساختمان را وارد اواپراتور کرده و به مبرد موجود در اواپراتور منتقل می‌نماید و خنک شده و دوباره به ساختمان بر می‌گردد. چیلرهای تراکمی بنا به نیاز بصورت فریونی و آمونیاکی ساخته می‌شوند.

بعضی نکات درباره چیلر تراکمی:

- اختلاف دمای آب رفت و برگشت از چیلر به برج خنک کننده بایستی 5 درجه باشد.
- آب رفت به برج خنک کننده دارای دمای 28 درجه می‌باشد.
- قبل از تزریق گاز بایستی شیر سرویس مربوطه را بست.
- هنگام وکیوم کردن چیلر بایستی چیلر را خاموش کرد.
- بایستی فشار مکش گاز فریون چیلر تراکمی برابر 45-75Psi و در دمش برابر 200-260Psi باشد (با کندانسور آبی).
- معمولا لوله بزرگ‌تر لوله مکش یا برگشت بوده و لوله کوچک‌تر لوله دهش یا رفت می‌باشد.
- در هنگام روغن زدن بایستی چیلر خاموش باشد.
- هنگام کارکرد چیلر بایستی تمام شیرهای آن باز شامل مکش-رانش-مایع باز باشد.
- بایستی فشار روغن حداقل 20 چی اس ای بیش‌تر از فشار مکش باشد.
- برای روشن کردن چیلر ابتدا بایستی فن برج خنک کننده را روشن کنیم. سپس پمپ فن کویل و بعد از آن پمپ برج خنک کننده را روشن می‌کنیم.
- برای فشار زیاد و تست ازت از گیج قرمز استفاده می‌شود.
- برای فشار کم و هم چنین وکیوم کردن چیلر از گیج آبی اسفاده می‌شود.
- سطح شیشه نشان دهنده مایع مبرد بایستی صاف و بدون حالت کف زدگی باشد.
- سطح روغن کمپرسور بین 1/2-1/4 سطح شیشه روغن نما باید تنظیم گردد.
- مقدار اسید پیشنهادی برای چیلرها با هر ظرفیتی 1/5 کیلوگرم می‌باشد.
- فشار وکیوم در کنار دریا 1.29 اینچ جیوه و در شهر تهران برابر 27 اینچ جیوه تنظیم می‌گردد.

اصول کار چیلر تراکمی

اصول کار چیلر تراکمی بدین شکل می‌باشد که سیال مبرد وارد لوله‌ها یا به اصطلاح تبخیر کننده که در داخل اتاق یا محلی که می‌خواهیم سرد کنیم می‌شود گرما از هوای اتاق به سیال مبرد داده می‌شود و سیال در نتیجه گرفتن گرما تبخیر می‌شود و در عوض درجه حرارت اتاق پایین می‌آید. دمای آب رفت برج خنک کن بایستی 28 درجه سانتی‌گراد باشد. دمای آب برگشت برج خنک کن باید 5 درجه سانتیگراد با رفت اختلاف داشته باشد.

فشار گاز فریون در مکش چیلر تراکمی باید 45 تا 75 پی اس آی و رانش 200  تا 260 پی اس آی  باشد (با کندانسور آبی). هنگامی که می‌خواهیم گاز تزریق کنیم باید شیر سرویس آن را ببندیم. در حالت کارکرد چیلر تمامی شیرهای آن باید باز باشد (مکش - رانش - مایع). برای روشن کردن چیلر ابتدا فن برج سپس پمپ فن کوئل و بعد از آن پمپ برج را روشن می‌کنیم.
برای وکیوم کردن چیلر باید خاموش باشد. برای روغن زدن هم بایستی دستگاه خاموش شود. فشار روغن حداقل PSi 20 بیش‌تر از درجه فشار مکش باشد.

سطح شیشه نشان دهنده مایع مبرد باید صاف و بدون حالت کف زدگی باشد. روغن داخل کمپرسور حدود 1/2 سطح شیشه روغن‌نما باشد و اگر از 1/4 سطح شیشه کم‌تر باشد روغن لازم را تامین کنید. مقدار اسید برای هر ظرفیت چیلر معادل 1/5 کیلوگرم پیشنهاد می‌شود. از گیج قرمز برای فشار زیاد و تست ازت استفاده می‌شود. از گیج آبی (یا سبز) برای فشار کم و وکیوم کردن دستگاه چیلر استفاده می‌شود. در کنار دریا فشار وکیوم می‌بایست 1.29 اینچ جیوه باشد و در تهران 27 اینچ جیوه.