پکیج چگالشی

شوفاژهای چگالشی، از جدیدترین دستاوردهای دنیای مدرن برای تامین نیازهای گرمایشی ساختمان‌های بزرگ و برج‌ها می‌باشد که در سال‌های اخیر، بکارگیری آن‌ها در کشورهای اروپایی، توسعه چشم‌گیری یافته است.
در حال حاضر سیستم رایج برای تامین نیازهای گرمایشی ساختمان‌های بزرگ نظیر هتل‌ها، بیمارستان‌ها، مراکز آموزشی، ادارات و ...، موتورخانه‌های سنتی مرکزی می‌باشند.


محدودیت‌های این سیستم عبارت است از:
1- راندمان پایین و پرداخت هزینه‌ گزاف بابت مصرف انرژی
2- خرابی‌های مکرر و عدم پاسخگویی مستمر و مطمئن
3- عدم تفکیک نیازهای گرمایشی متفاوت مصرف‌کنندگان مختلف در یک ساختمان به علت فن‌آوری قدیمی
4- اشغال فضای مفید ساختمان به علت حجیم بودن سیستم و الزام نصب در طبقه تحتانی


شوفاژ چگالشی، با هدف رفع محدودیت‌های سیستم‌های سنتی، طراحی و به عنوان جایگزین دیگ و مشعل در موتورخانه‌های فعلی به بازار عرضه شده است. با بکارگیری این سیستم مدرن، مصرف‌کنندگان از مزایای ارزشمند زیر برخوردار می‌شوند:

1- دستیابی به راندمان 108- 98%  و صرفه‌جویی بسیار چشم‌گیر در مصرف گاز

2- اطمینان کامل از کارکرد مداوم، مستمر و بهینه سیستم (با بکارگیری این سیستم، هرگز و در هیچ زمانی مشکل فقدان گرمایش و آب گرم به وجود نخواهد آمد؛ این ویژگی برای برخی ساختمان‌ها از قبیل بیمارستان‌ها و هتل‌ها بسیار مهم و ضروری است)

3- امکانات پیشرفته و متعدد، جهت پاسخگویی به نیازهای متفاوت در بخش‌های مختلف ساختمان
   مدیریت دمای واحدها / بخش‌های مختلف ساختمان توسط سیستم هوشمند مرکزی
   پشتیبانی شبکه گرمایش از کف و رادیاتور در یک ساختمان به طور همزمان
   تعیین سهم انرژی مصرفی هر واحد

4- پاک‌سازی منبع آب گرم از انواع باکتری‌های مضر

5- عیب‌یابی، تغییر و تنظیمات مجدد با استفاده از سیستم کنترل از راه دور

6- حجم محدود و امکان استفاده از فضای غیر مفید ساختمان برای نصب و همچنین امکان نصب در فضای باز و بام ساختمان

7- عدم محدودیت ظرفیت حرارتی و امکان افزایش ظرفیت سیستم در هر مقطع زمانی (در زمان نصب و پس از آن)

8- کاهش میزان آلایندگی

9- تطبیق توان دستگاه با انرژی مورد نیاز ساختمان

10- ایمنی بسیار بالا



  - مزایای پکیج چگالشی

1- صرفه‌جویی در مصرف گاز و کاهش هزینه مصرفی
بهره‌گیری از فن‌آوری چگالشی، موجب صرفه‌جویی چشم‌گیر در مصرف گاز نسبت به سیستم‌های رایج می‌گردد.

2- تطبیق توان دستگاه با انرژی مورد نیاز ساختمان
فن‌آوری Range Rate این سیستم، امکان ماژوله کردن تنظیم توان خروجی از 15 کیلووات تا حداکثر توان طراحی شده را فراهم می‌کند؛ همچنین این سیستم در حالت کارکرد غیر پیک، قادر است به صورت برنامه‌ریزی شده از ترکیب یکی یا چندتایی یونیت‌ها استفاده نماید.

3- امکان استفاده همزمان از سیستم‌های مختلف گرمایشی (رادیاتور و گرمایش از کف)
این فن‌آوری امکان پشتیبانی همزمان از گرمایش توسط رادیاتور و سیستم گرمایش از کف را که مستلزم تامین همزمان درجات مختلف آب می‌باشد را فراهم می‌کند.

4- عدم قطع کامل سیستم گرمایشی در هنگام سرویس و یا بروز مشکل
به علت بهره‌گیری از سیستم اتصال آبشاری یونیت‌ها، در زمان بروز مشکل در هر یونیت، یونیت‌های پشتیبان همچنان گرمایش و آب گرم مورد نیاز را تا زمان رفع اشکال یونیت مربوطه فراهم می‌کنند.

5- عیب‌یابی، تغییر و تنظیمات مجدد با استفاده از سیستم کنترل از راه دور
این فن‌آوری به سیستم ریموت کنترلی مجهز است که هرگونه آلارمی را فورا روی آن منعکس نموده و همچنین امکان مدیریت دستگاه از راه دور را فراهم می‌کند.

6- انعطاف در شرایط نصب
این سیستم قابلیت نصب به صورت دیواری، روی شاسی به شکل کنار هم یا پشت به پشت، زمینی یا کابینتی را بسته به شرایط فضای نصب دارا می‌باشد.

7- کاهش فضای نصب مورد نیاز
این سیستم به دلیل انعطاف‌پذیری در شرایط نصب و امکان استفاده از فضای غیر مفید و حتی نصب در بام ساختمان، موجب اشغال شدن فضای مفید ساختمان نمی‌شود.

8- کاهش میزان آلایندگی
میزان تولید گازهای آلاینده این سیستم بسیار کم و با حداقل دما در زمان ورود به اتمسفر می‌باشد.

9- تعیین سهم انرژی مصرفی در هر واحد
این فن‌آوری امکان محاسبه میزان بار گرمایشی مصرف شده توسط هر واحد یا بخش ساختمان را فراهم نموده و امکان دریافت محاسبات دقیق آن از سیستم وجود دارد.

10- پاک‌سازی منبع آب گرم از انواع باکتری‌های مضر
با استفاده از سیستم هوشمند مدیریت دما جهت اطمینان از بهداشتی بودن مخازن ذخیره آب، مصرف‌کنندگان همواره از آب گرم بهداشتی و بدون باکتری برخوردار می‌گردند.



  - دیگ چگالشی چگونه کار می‌کند؟

در یک دیگ معمولی، با احتراق سوخت گازهای داغ تولید می‌شود که با گذشتن از مبدل حرارتی بیش‌تر این انرژی به آب منتقل می‌شود، که باعث بالا رفتن دمای آب می‌شود. بخار آب یکی از گازهای داغ تولید شده در فرایند احتراق است که نتیجه ترکیب هیدروژن با اکسیژن می‌باشد. در دیگ‌های چگالشی (کندانسینگ)، حرارتی را که توسط خروج گازهایی داغ تلف می‌شود، جذب شده و بخار آب موجود با از دست دادن گرمای نهان تبخیر به آب مایع (یا به اصطلاح به کندانس ) تبدیل می‌شود و این گرمای نهان نیز به آب داده می‌شود که این عمل اضافی می‌تواند بازدهی را تا 10 - 12% بالا ببرد. البته بازدهی فرایندهای کندانس متفاوت است و بستگی به دمای آب برگشتی به دیگ دارد اما در شرایط برابر همیشه بازدهی دیگ‌های چگالشی اگر بیش‌تر از دیگ‌های غیر چگالشی نباشد دست کم با آن‌ها برابر است. ویژگی کندانس تولید شده کمی اسیدی است (3-5 ph)، بنابراین انتخاب مواد برای قسمت‌های در معرض خوردگی باید مناسب باشد. در دماهای بالا معمولاً از آلیاژهای آلومینیوم و استیل ضد زنگ استفاده می‌شود، در قسمت‌هایی با دمای پایین‌تر از پلاستیک‌هایی همچون uPVC و پلی پروپیلن استفاده می‌شود که باعث تاثیر در قیمت نهایی می‌شوند. کندانسه تولید شده در مبدل چگالش گر باید به فاضلاب تخلیه شود. در حالت کلی برای نصب، این تنها تفاوتی است که بین دیگ‌های چگالشی و غیر چگالشی وجود دارد.

برای اینکه تولید دیگ‌های چگالشی اقتصادی و قابل مدیریت در نصب باشند، مبدل‌های داخلی در کوچک‌ترین سایزهای فنی ممکن ساخته می‌شوند. این امر باعث تولید مبدل‌هایی با مقاومت بالا در طرف محفظه احتراق شده است و از فن برای به حرکت در آوردن محصولات احتراق در مجراهای باریک استفاده شده است که استفاده از فن بخاطر خارج کردن گازهای خروجی الزامی می‌باشد چون گازها معمولاً تا دماهای زیر 100 درجه سانتی گراد خنک می‌شوند و دیگر نیروی شناوری را برای خروج طبیعی از دودکش ندارد.


  - استفاده

امروزه در اروپا و آمریکای شمالی دیگ‌های معمولی در سیستم‌های حرارت مرکزی خانگی در حال جایگزینی با دیگ‌های چگالشی می‌باشند. هلند احتمالاً اولین کشوری بود که این جایگزینی را در مقیاس بزرگ انجام داد. در اروپا نصب دیگ‌های چگالشی توسط گروه‌های حامی کاهش مصرف سوخت و دولت‌ها حمایت می‌شود. برای مثال در انگلستان از سال 2005 همه دیگ‌های حرارت مرکزی باید از نوع دیگ‌های چگالشی با بازدهی بالا باشند مگر در شرایط خاص، این آیین‌نامه‌ها برای دیگ‌هایی با سوخت مایع نیز باید اجرا شود. در ایالات متحده نیز در بعضی از ایالت‌ها دولت فدرال با نصب دیگ‌های چگالشی در مالیات‌ها تخفیف می‌دهند و در غرب کانادا بعضی از شرکت‌های تامین سوخت با نصب این گونه دیگ ها در مجتمع‌های مسکونی در قیمت سوخت تخفیف نیز می‌دهند که همین عوامل باعث سرعت گرفتن جایگزینی دیگ‌های قدیمی با دیگ‌های چگالشی شده است.


  - بازدهی

تولید کنندگان دیگ‌های چگالشی ادعا می‌کنند که به بازده حرارتی 98 درصدی می‌توان دست یافت که این درمقابل بازده 70 تا 80 درصدی دیگ‌ها با طراحی متداول می‌باشد. (البته بازدهی به ارزش حرارتی سوخت نیز بستگی دارد.) مدل‌های معمولی از دیگ‌های چگالشی راندمانی حدود 90% دارند که این موضوع بالاترین رتبه‌های درجه بندی را برای این گونه دیگ‌ها به همراه دارد.

عملکرد دیگ به راندمان انتقال حرارت به مصرف کننده و خروجی وسایل دفع حرارت نیز وابسته است. طراحی سیستم و اجرا نیز بسیار مهم است. در طراحی باید در نظر داشت که مقدار تولید و پخش حرارت همخوانی داشته باشد و دمای طراحی وسایل پخش حرارت باید در نظر گرفته شود که مجموع این عوامل بازدهی کلی سیستم حرارت مرکزی را مشخص می‌کند.

در دیگ‌های چگالشی دمای آب برگشتی از سیستم حرارت مرکزی باید کم‌تر از 55 درجه سانتی‌گراد باشد و این امر بخاطر این است که تنها در این دما هاست که چگالش به بهترین نحو انجام می‌گیرد. دماهای بالاتر عدد ذکر شده می‌توانند عملاً مبدل کندانس را از جریان خارج کنند و تنها به شکل دیگ‌های معمولی کار کنند. از مطالب بالا بر می‌آید که تنها با تغییراتی در سیستم کنترلی می‌توان دیگ‌های غیر چگالشی را به دیگ‌های چگالشی تبدیل کرد ولی باید این نکته را در نظر گرفت که کندانس تولید شده به سرعت قسمت‌هایی که دارای فولاد نرم و یا چدن هستند را دچار خوردگی خواهد کرد و این همان دلیلی است که در مبدل دیگ‌ها چگالشی از فولاد ضدزنگ و یا آلیاژهای آلومینیوم و سیلیکون استفاده می‌کنند.
هرچه که دمای برگشتی پایین‌تر باشد عمل چگالش بیش‌تر انجام می‌گیرد. دمای پایین در سیستم‌هایی که در ذات دما پایین هستند مثل گرمایش از کف یا رادیاتورهای چدنی قدیمی بیش‌تر دیده می‌شود که این سیستم‌ها را بهترین گزینه برای داشتن یک سیستم حرارت مرکزی با دیگ‌های چگالشی می‌سازد. اما اگر سیستم گرمایش از نوع‌های ذکر شده نباشد، بیش‌تر تولید کننده‌های دیگ‌های چگالشی خانگی سیستم‌های کنترلی را طوری طراحی می‌کنند که تنها در زمان راه اندازی اولیه عمل چگالش را داشته باشیم و مشخص است که بعد از آن افت بازدهی را خواهیم داشت ولی باز هم از بازدهی دیگ‌های قدیمی کمی بیش‌تر خواهد بود. اما با یک طراحی مناسب مثلاً با بزرگ‌تر انتخاب کردن رادیاتور و یا اضافه کردن حلقه به سیستم گرمایش از کف می‌توان دمای آب برگشتی به دیگ را برای هر چه بهتر شدن عمل چگالش پایین آورد و مناسب ساخت.


  - کنترل

مطمئن شدن از کارکرد در بهترین و اقتصادی‌ترین شرایط کمی دشوار است. تقریباً همه دیگ‌ها و بخصوص مشعل‌ها دارای سیستم کنترل منطقی هستند که میزان بار را با میزان خروجی مشعل تنظیم می‌کند تا بهترین عملکرد بدست آید.


  - قابلیت اعتماد

در ابتدا ادعا می‌شد که دیگ‌های چگالشی دارای قابلیت اعتماد کمی هستند و نیاز به نصاب حرفه‌ای و سرویس‌های مرتب دارند و اگر توسط افراد ناآشنا نصب شود موجب ضعف در عملکرد خواهد شد ولی طبق بررسی‌هایی که سازمان تحقیقات ساختمان انگلستان به انجام رساند مشخص شد که این گفته نادرست است و نتایج تحقیقات خود را در چند نکته زیر بیان کرد:

1- امروزه هیچ تفاوتی در قابلیت اعتماد بین دیگ‌های چگالشی و غیر چگالشی وجود ندارد.

2- سرویس دوره‌ای این گونه دیگ‌ها به همان اندازه نوع غیر چگالشی است.

3- تنها مورد اضافه شده به سرویس دوره‌ای تست عملکرد سیستم دفع کندانس می‌باشد.

4- نصب اینگونه دیگ‌ها مشکل خاصی ندارد و تنها کافی است برای دفع کندانس تولید شده تمهیدات لازم به انجام برسد. (در بعضی از مدل‌ها نیاز به پمپ تخلیه کندانس وجود دارد)

5- تحت هر گونه شرایطی بازدهی بالاتری نسبت به نسل‌های قبل از خود دارند.


  - خروجی

همان‌طور که گفته شد کندانس خروجی کمی حالت اسیدی دارد و اسیدیته آن شبیه به آب پرتغال می‌باشد. و برای دفع تنها نیاز به یک تکه شیلنگ پلیمری و یک تله بخار دارد تا از ورود گازها به محیط جلوگیری کند اما باید توجه داشت که کندانسه ممکن است باعث خوردگی سیستم‌های فاضلاب چدنی قدیمی شود که در این حالت نیز تنها با نصب یک خنثی کننده می‌توان این مشکل را نیز حل کرد. خنثی کننده یک مخزن پلاستیکی است که از دانه‌های سنگ آهک یا مرمر پر می‌شود و باعث بالا آوردن pH کندانس می‌شود و بعد به فاضلاب تخلیه می‌شود. بخاطر دمای پایین گازهای نهایی خروجی گازها که ممکن است تا 38 درجه سانتی گراد (در مقابل 200 درجه سانتی گراد در انواع غیر چگالشی) نیز برسد فن همیشه مورد نیاز می‌باشد که البته در بعضی از مدل‌های هرمتیک غیر چگالشی فعلی نیز فن یک جزء سازنده می‌باشد و همچنین بخاطر دمای پایین نیازی به دودکش‌های سنتی قدیمی یا داکت‌های گالوانیزه مخصوص نیست و تنها می‌توان با یک لوله PVC (در کاربردهای خانگی) دود را به خارج هدایت کرد. در حقیقت استفاده از موادی که در مقابل خوردگی مقاومتی ندارند در ساخت دودکش‌ها ممنوع شده است.

البته به تازگی مدل‌هایی در انگلستان توسط شرکت گرمایشی اتمز(Atoms) ساخته شده‌اند که حتی نیازی به دودکش نیز ندارند.


 -  قیمت

قیمت یک دیگ چگالشی نسبت به نوع معمولی آن حدود 50% گران‌تر است که بسته به نوع و قیمت سوخت و کشوری که در آن نصب شده می‌تواند از 2-5 سال از طریق صرفه جویی در قیمت سوخت جبران شود. البته این موضوع بستگی به چگونگی نصب، مقدار کارکرد و بازدهی کلی سیستم دارد. عموماً شرکت‌ها تولید کننده دلایل زیر را برای این افزایش قیمت بیان می‌کنند:

1- نیاز به مبدل بزرگ‌تر در بعضی مدل‌ها و نیاز به دو مدل در برخی دیگر که باید با مواد مقاوم در برابر خوردگی ساخته شوند.

2- نیاز اجباری به فن برای خروج دود

3- نیاز به سیستم تخلیه کندانسه که شامل تله بخار و در بعضی مدل‌ها پمپ پکیج چگالشی

4- پکیج چگالشی که در سال‌های اخیر، دستاوردهای دنیای مدرن برای تامین نیازهای گرمایشی ساختمان‌های بزرگ و برج‌ها می‌باشد که بکارگیری آن‌ها در کشورهای اروپایی، توسعه چشم‌گیری یافته



  - محدودیت‌های این سیستم عبارت است از:

1. راندمان پایین و پرداخت هزینه‌ گزاف بابت مصرف انرژی
2. خرابی‌های مکرر و عدم پاسخگویی مستمر و مطمئن
3. عدم تفکیک نیازهای گرمایشی متفاوت مصرف‌کنندگان مختلف در یک ساختمان به علت فن‌آوری قدیمی
4. اشغال فضای مفید ساختمان به علت حجیم بودن سیستم و الزام نصب در طبقه تحتانی

 شوفاژ چگالشی، با هدف رفع محدودیت‌های  سیستم‌های سنتی، طراحی و به عنوان جایگزین دیگ و مشعل در موتور خانه‌های فعلی به بازار عرضه شده است.


بکارگیری این سیستم مدرن، مصرف‌کنندگان از مزایای ارزشمند زیر برخوردار می‌شوند:

1. دستیابی به راندمان 108- 98%  و صرفه‌جویی بسیار چشم‌گیر در مصرف گاز

2. اطمینان کامل از کارکرد مداوم، مستمر و بهینه سیستم (با بکارگیری این سیستم، هرگز و در هیچ زمانی مشکل فقدان گرمایش و آب گرم به وجود نخواهد آمد؛ این ویژگی برای برخی ساختمان‌ها از قبیل بیمارستان‌ها و هتل‌ها بسیار مهم و ضروری است.)

3. امکانات پیشرفته و متعدد، جهت پاسخگویی به نیازهای متفاوت در بخش‌های مختلف ساختمان

4. مدیریت دمای واحدها / بخش‌های مختلف ساختمان توسط سیستم هوشمند مرکزی

5. پشتیبانی  شبکه گرمایش از کف و رادیاتور در یک  ساختمان به طور همزمان

6. تعیین سهم انرژی مصرفی واحد

7. پاک‌سازی منبع آب گرم از انواع باکتری‌های مضر

8. عیب‌یابی، تغییر و تنظیمات مجدد با استفاده از سیستم کنترل از راه دور

9. حجم محدود و امکان استفاده از فضای غیر مفید ساختمان برای نصب و همچنین امکان نصب در فضای باز و بام ساختمان

10. عدم محدودیت ظرفیت حرارتی و امکان افزایش ظرفیت سیستم در هر مقطع زمانی (در زمان نصب و پس از آن)

11. کاهش میزان آلایندگی

12. تطبیق توان دستگاه با انرژی مورد نیاز ساختمان

13. ایمنی بسیار بالا


امروزه مهندسانی که برای صاحبان ساختمان‌ها کار می‌کنند در هنگام انتخاب دیگ‌های گرمایش آب تاسیسات ساختمان‌ها گزینه‌های متنوعی را در اختیار دارند. این گزینه‌ها انواع دیگ‌های قطعاتی چدنی، دیگ با لوله‌های فولادی اعم از لوله‌های آتش یا آب، دیگ با لوله‌های پره دار مسی و دیگ‌های چگالشی را در بر می‌گیرد. تمام این انواع مختلف امروزه در پروژه‌های ساخت و ساز بکار برده می‌شوند. با وجود این همه تنوع انتخاب، یک مالک و یا مهندس طراح تاسیسات ساختمان ممکن است با آخرین ویژگی‌های عرضه شده در طراحی دیگ‌ها آشنایی نداشته و یا نتواند براحتی با مدل‌هایی که کاملا امتحان خود را در بازار پس نداده‌اند کنار بیاید. بسیاری از مالکان و مهندسان با مدل‌های خاصی از دیگ‌ها آشنایی دارند و یا برنامه‌های نگهداری خود را حول نوع خاصی از دیگ‌ها طرح ریزی کرده‌اند. چه بسا این گونه افراد برای پروژه‌های جدید و یا برنامه‌های اصلاح دیگ‌های موجودشان چیزی به نام تغییر مدل دیگ‌ها را به حساب هم نمی‌آورند.



  - دیگ فولادی یا دیگ مسی؟

هنگامی که مهندسی شروع به فکر کردن درباره نوع دیگ جهت استفاده در پروژه خاصی می‌کند، نتیجه‌ای که نهایتا حاصل می‌شود انتخاب دیگ فولادی به جای دیگ مسی است. با وجودیکه دیگ‌های قطعاتی چدنی و دیگ‌هایی که مبدل‌های حرارتی فولاد ضد زنگ در آن‌ها بکار رفته است هم اکنون در بازار موجود بوده و در برخی پروژه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، با این حال انتخاب دیگ فولادی همچنان انتخاب برتر محسوب می‌شود. درک تفاوت‌های طراحی دیگ با لوله‌های فولادی و دیگ با لوله‌های مسی از نظر کاربرد مناسب این مدل‌ها در تاسیسات حائز اهمیت است.

کاربرد دیگ‌های دارای لوله‌های فولادی مدت‌ها قبل از دیگ‌های با لوله مسی شروع شده و محدوده تنوع مدل‌های آن بسیار وسیع‌تر می‌باشد و انواع دیگ با لوله‌های آتش، با لول‌های آب، با لوله‌های آب انعطافی (فلکس تیوب) و با لوله‌های آب مایل را در بر می‌گیرد. در اکثر کاربردهای گرمایش آب در تاسیسات تجاری استفاده از دیگ‌های دارای لوله‌های انعطافی و لوله‌های آب مایل نسبت دیگ‌های دارای لوله‌های آتش رایج‌تر است.
اکثر مدل‌های لوله انعطافی دارای 5 فوت مکعب سطح گرمایش هستند. زیاد بودن مقدار سطح گرمایش تنها معیار برخی از مهندسان در انتخاب دیگ پروژه می‌باشد. اما سنجش توان یک دیگ تنها بر اساس میزان فوت مکعب سطح گرمایش امروزه دیگر یک نرم کاری قدیمی محسوب می‌شود. این نوع سنجش سال‌ها پیش، زمانی که ذغال سنگ و گازوئیل و مازوت سوخت اغلب دیگ‌ها بودند و وجود سطح گرمایش اضافی برای مقابله با رسوب گیری ناشی از این سوخت‌ها اهمیت زیادی داشت ابداع شده است، معیار سنجش مذکور این موضوع را که آیا طراحی دیگ قادر به جذب یکنواخت حرارت در تمام سطح لوله دیگ می‌باشد یا خیر در نظر نمی‌گیرد.

دیگ‌های مسی در اواخر دهه 1940، پس از جنگ جهانی دوم به بازار آمدند. برای اکثر مهندسان سال‌ها طول کشیده است تا دیگ‌های لوله مسی را بر دیگ‌های لوله فولادی ترجیح دهند. مهندسان تاسیسات بزرگ احساس می‌کنند که دیگ‌های لوله مسی تنها از نظر پایین بودن قیمت بهترین انتخاب برای موتورخانه محسوب می‌شوند نه بهترین گزینه از جمیع جهات.

دیگ‌های لوله مسی در حدود 25 تا 30% از مدل‌های دیگ با لوله انعطافی ارزان‌ترند. پایین‌تر بودن قیمت اولیه دیگ‌های لوله مسی بطور خودبخودی نزد تعدادی از مهندسان به معنای کم‌تر بودن قابل ملاحظه طول عمر دیگ تلقی شده است. اما بسیاری دیگر نیز بر این باورند که دیگ‌های لوله مسی با لوله پره دار امروزه بهترین انتخاب برای ساختمان‌های تجاری می‌باشد. پایین‌تر بودن قیمت اولیه و تقاضا برای راندمان‌های بالاتر، انعطاف پذیری در انتخاب گزینه‌های تخلیه دود احتراق، و نیاز به فضای نصب کوچک‌تر سبب گرایش بازار به سمت دیگ‌های لوله مسی شده است.



  - دمای آب برگشتی:

در هنگام انتخاب و نصب هر نوع دیگ آب گرم در سیستم، دمای آب برگشتی باید در نظر گرفته شود. دمای برگشت آب گرم سیستم تهویه مطبوع کلید کاربرد هر نوع دیگی در سیستم محسوب می‌شود. دیگ و آب گرم به یک‌دیگر وابسته‌اند. البته این نکته بدیهی به نظر می‌رسد. اما بروز اشکالات در سیستم و خرابی دیگ اغلب در مواردی رخ می‌دهد که دیگ استفاده شده با سیستم تهویه مطبوع سازگاری ندارد. راندمان دیگ به دمای آب برگشتی و بار دیگ بستگی دارد.


دمای آب برگشتی دیگ‌های غیر چگالشی باید بین 130 تا 140 درجه سانتی‌گراد باشد تا از تقطیر گازهای تنوره جلوگیری شود. تقطیر باعث خرابی دیگ و کوتاه شدن عمر مفید آن شده و به بروز اشکال در برنامه‌های نگهداری و تعمیرات منجر می‌شود. اگر طراحی سیستم به حد کافی بالا بودن درجه حرارت آب برگشتی را تا حدی که از تقطیر جلوگیری کند تضمین ننماید، دیگ‌های دارای لوله فولادی و یا مسی دچار خرابی می‌شوند. در صورت پایین بودن دمای آب برگشتی بایستی نسبت به مواردی از قبیل سیستم‌های پمپاژ آب گرم، ذوب کردن برف و تنظیم دریجه هوای خارج (Outdoor Air Reset) توجه کافی مبذول گردد تا از بالاتر بودن دمای آب برگشتی نسبت به نقطه شبنم گازهای تنوره اطمینان حاصل شود.

دیگ‌های چگالشی یک انتخاب عالی برای سیستم‌های پمپاژ منابع آب گرم می‌باشند زیرا دمای آب برگشتی در این سیستم‌ها از سیستم‌های دیگر کم‌تر است. دمای آب برگشتی در این سیستم‌ها در حدود 60 درجه سانتی‌گراد است، که برای دیگ‌های چگالشی مطلوب است. راندمان دیگ‌های چگالشی با پایین آمدن دمای آب برگشتی بهبود می‌یابد.

نمودارهای راندمان دلیل مناسب نبودن دیگ‌های چگالشی برای سیستم‌هایی که درجه حرارت آب برگشتی آن‌ها بالاتر از 140 درجه است را نشان می‌دهند. دیگ چگالشی در دماهای بالاتر آب برگشتی به راندمان بالای خود نمی‌رسد و سرمایه گذاری بیش‌تر نیز در این مورد توجیهی ندارد. اما اگر یک راهبرد کنترل بار مبنا طراحی شود، بطوریکه دیگ‌های چگالشی قادر به تامین گرمایش مجدد با استفاده از مزیت بالاتر بودن دمای آب برگشتی در ایام تابستان بوده و دیگ‌های غیر چگالشی نیز در ایام زمستان قادر به تامین دمای بالاتر آب باشند، در این صورت استفاده از دیگ‌های چگالشی که قیمت اولیه بالاتری دارند ممکن است مقرون به صرفه باشد

ظرفیت سیستم یکی از ملاحظات مهم در تصمیم گیری برای انتخاب دیگ محسوب می‌شود. محدوده سایز دیگ‌های با لوله فولادی از 400 تا 2100 Mbtuh را در بر می‌گیرد. در مورد پروژه‌های بزرگ، استفاده از یک یا دو دیگ با لوله فولادی ممکن است عملی‌تر باشد تا بکارگیری یک مجموعه مرکب از چندین دیگ با لوله مسی. در صورت استفاده از چندین دیگ لوله مسی، سیستم آب داغ باید برای چیدمان پمپاژ اولیه- ثانویه طراحی شود.

اگر وجود گزینه‌های انعطاف پذیر تخلیه دود احتراق سیستم مورد نیاز باشد باید از دیگ لوله مسی استاندارد با راندمان بالاتر، یعنی راندمان تقریبا 85% و حتی از دیگ چگالشی با راندمان 98% برای پروژه استفاده شود. در این‌جا هم برای اطمینان خاطر از اینکه دیگ در سیستم آب گرم موتور خانه قادر به رسیدن به حداکثر راندمان خود می‌باشد تحلیل دقیق شرایط سیستم مورد نیاز است. دیگ‌های چگالشی باید در طراحی سیستم‌هایی گنجانده شوند که تقطیر در آن‌ها صورت می‌گیرد، و دیگ‌های غیر چگالشی نیز باید در سیستم‌هایی که دمای آب برگشتی آن‌ها زیاد است استفاده شوند.

فضای نصب مورد نیاز دیگ‌های با لوله مسی کم‌تر از فضای مورد نیاز دیگ‌های لوله فولادی است. بنابراین اگر فضای مکانیکی موجود برای نصب دیگ محدود باشد انتخاب دیگ با لوله مسی مطلوب‌تر خواهد بود. چندین طرح مختلف چیدمان دیگ باید مورد ارزیابی قرار داده شود تا مشخص شود که کدام چیدمان دیگ به حداقل فضای نصب نیاز دارد.

برای تصمیم گیری در مورد انتخاب نوع دیگ، مهارت کارکنان تعمیرات و نگهداری باید مد نظر قرار داده شود. همچنین وجود نمایندگی محلی سازنده دیگ نیز حائز اهمیت می باشد. ساده بودن طراحی سیستم کلید توانایی کارکنان تعمیرات و نگهداری برای فهم و نگهداری صحیح دیگ می‌باشد. تصفیه شیمیایی آب برای موفقیت عملکرد دیگ‌ها و سیستم‌های آب گرم از اهمیت حیاتی برخوردار است. ورود آب جبرانی خام به سیستم بایستی از لحاظ سختی اندازه گیری شود تا از صحیح بودن تصفیه آب اطمینان حاصل شده و اپراتور از طریق سیستم هشدار دهنده از نشتی‌های اضافی سیستم مطلع گردد. تصفیه نامناسب آب یکی از علت‌های اصلی خرابی دیگ‌ها است. دبی جریان آب گرچه برای تمام دیگ ها مهم است اما برای دیگ‌های لوله مسی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. دیگ نباید بدون دبی جریان آب کار کند و بدین منظور باید از ادوات کنترلی لازم استفاده شود.

دیگ‌های بزرگ با لوله فولادی معمولا به سیستم کنترل خودکار تعدیل کننده مشعل مجهزند. دیگ‌های کوچک لوله مسی عموما دارای سیستم کنترل 2 تا 4 مرحله‌ای هستند. در مورد سیستم‌های مرکبی که از چند دیگ لوله مسی تشکیل شده‌اند، نوعا باید از کنترل کننده خودکار توالی عملیات استفاده شود تا قابلیت بی بار کردن خودکار مورد نیاز سیستم را تامین کند.