عایق کاری لوله ها

عایق کاری لوله‌ها:

لوله‌ها ممکن است به صورت توکار یا داخل داکت و یا روکار نصب شوند ولی در هر صورت بایستی عایق شوند که به یکی از روش‌های زیر انجام می‌پذیرد:

1- لوله‌ها باید از مصالح ساختمانی جدا باشند تا مانع پوسیدگی آن شود.
2- لوله‌های سیستم گرمایش 2 بار «ضد زنگ» زده می‌شوند.
3- لوله‌های دفنی بایستی با روغن و نوار پرایمر عایق شوند.
4- لوله‌های داخل داکت بایستی توسط پشم شیشه با فوم آلومنیوم عایق شود.
5- لوله‌های روکار ممکن است برای عایق‌کاری آن از رنگ و یا ورق آلومنیومی استفاده شود.

در این مقاله بخوانید: روش عایق‌کاری مخازن دوجداره

لوله کشی روکار:

یکی از روش های عایق کاری لوله کشی روکار می باشد که البته لوله کشی روکار دارای معایبی مانند امکان نشتی آب و خراب شدن دیوار، حساسیت و آسیب پذیر بودن در صورت در دسترس بودن، نداشتن نما و ظاهر زیبا به دلیل لوله های ضخیم می باشد به همین دلیل سبب شده از اکثرا از روش لوله کشی توکار استفاده نمایند.

لوله کشی توکار:

لوله کشی توکار نسب به لوله کشی روکار دارای مزایای بیشتری می باشد. در لوله کشی داکت اسپلیت و کولرگازی ها از لوله مسی استفاده می شود که این لوله مسی پنل داخلیو خارجی را به یکدیگر وصل می نماید. در این نوع لوله کشی نکات مهمی از جمله ضخامت لوله مسی، تمیزی لوله، طول استاندارد لوله‌ها، خم‌کاری لوله مسی عایق‌کاری لوله جوشکاری لوله مسی باید رعایت شود.

در این مقاله بخوانید:  انواع عایق‌های مورداستفاده در منزل

عایق کاری کانال:

کانال‌ها هم مانند لوله‌ها ممکن است بصورت توکار یا داخل داکت و یا روکار نصب شوند که در داخل داکت متداول‌تر می‌باشد.

1- کانال‌ها باید از مصالح ساختمانی جدا باشد تا مانع پوسیدن آن شود.
2- فقط آن قسمت از کانال رفت و برگشت که از محیط گرم نشده می‌گذرد عایق می‌شود.
3- کانال‌های توکار توسط پشم شیشه با مفتول گالولنیزه عایق می‌شوند.
4- کانال‌های روکار توسط پشم شیشه یا پشم سنگ با مفتول گالولنیزه عایق می‌شوند.