سیستم رفع کریستال در چیلرهای جذبی

مفهوم کریستالیزاسیون

کریستال شدن زمانی رخ می دهد که با افت شدید دما و افزایش محلول لیتیوم بروماید روبرو هستیم. بر خلاف چیلر تراکمی هوایی، کریستالیزاسیون (تبلور) در چرخه چیلر های جذبی رخ داده و سبب انسداد خطوط انتقال محلول لیتیوم بروماید شده و باعث آسیب رساندن به پمپ محلول می گردد. این اتفاق می تواند به صورت جزئی و یا شدید رخ دهد، در حالت های شدید که کمتر هم رخ می دهد با کریستال شدن مبدل حرارتی که دیگر با روش گرم سازی های معمولی نیز از بین نمی رود مجبور به شکافتن مبدل می شوند.

این پدیده آنقدر هم که نشان داده شده لاعلاج نیست و با استفاده از انواع کنترل کننده ها و سیستم رقیق سازی از بروز تبلور شدید جلوگیری می نمایند. در ادامه مقاله به بررسی علت ایجاد کریستال و بررسی رفع کریستال در چیلر های جذبی خواهیم پرداخت اما قبل از آن اگر در باره خود چیلر های جذبی اطلاعات می خواهید می توانید مقاله چیلر جذبی چیست؟ را مطالعه نمایید.

همچنین میتوانید در ارتباط با عیب یابی چیلرهای تراکمی نیز اطلاعات کسب بفرمایید.

دلیل ایجاد کریستال در چیلر جذبی

دلیل کریستال شدن چیلر می توان یکی از این دو حالت باشد: حالت اول ممکن است دمای آب برج خنک کننده به حدی افت کند که باعث کاهش شدید درجه حرارت محلول رقیق خروج از ابزربر شود. با کم شدن دما، کاهش زیادی در دمای محلول غلیظی که از ژنراتور به مبدل وارد می شود نیز خواهیم داشت.

همچنین در محل خروج محلول غلیظ از مبدل، کاهش دما به حداکثر می رسد که بر اساس غلظتی که دارد کریستال شدن رخ می دهد. در این حالت شما باید دمای آب برج خنک کننده را با نصب شیر سه راهه یا دوراهه، استفاده از بای پس دستی و خاموش و روشن کردن فن برج کنترل نمایید. حالت دومی که می تواند باعث ایجاد کریستال باشد افزایش فشار درون چیلر به دلیل نشتی می باشد.

نشتی در دستگاه موجب افزایش نقطه جوش  مبرد می گردد، در نهایت چیلر نمی تواند دمای آب را در حد مطلوب پایین بیاورد. سنسور کنترل خروجی آب چیلر، فرمان باز شدن بیشتر شیر بخار (آب داغ) را می دهد و افزایش مقدار آب گرم موجب جدا شدن میزان زیادی مبرد از محلول می شود.

این امر سبب بالا رفتن غلظت محلول خروجی از ژنراتور می گردد و این در حالتی است که امکان تبخیر مبرد در اواپراتور و جذب آن به وسیله لیتیوم بروماید به علت وجود نشتی چیلر از بین رفته است در نتیجه افزایش غلظت موجب کریستالیزاسیون می شود.

برای جلوگیری از این امر بهترین کاری که می توانید انجام دهید رفع نشتی و کاهش فشار درون چیلر و سپس وکیوم دستگاه خواهد بود. چندین روش برای رفع کریستال شدن چیلرهای جذبی وجود دارد که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت:

استفاده از لوله ضد کریستال

این لوله به صورت U شکل ساخته شده به همین دلیل بخار از استوانه پایینی به بالایی انتقال نمی یابد. مقدار کمی از محلول رقیق در این لوله جریان دارد و شاخه دیگر آن که به میزان کافی بلند است این امکان را فراهم می کند تا افزایش فشار در استوانه بالایی باعث ایجاد اختلال در روند سیستم نگردد.

برای اینکه بفهمیم محلول غلیظ از لوله خروجی ژنراتور می گذرد یا لوله ضد کریستال باید با لمس دست، داغ بودن لوله کریستال را چک نمایید. اگر لوله داغ باشد بدین معناست که محلول ضد کریستالیزاسیون در آن جریان دارد و در سیستم عمل کریستالیزاسیون صورت گرفته است. در غیر این صورت اگر درجه حرارت معمولی باشد نشان دهنده این است که محلولی از آن عبور نکرده است.

رقیق سازی مبرد مایع

برخی از چرخه های رقیق سازی مبرد مایع به گونه ای طراحی شده اند که آنها را با محلول ضعیف واحد جاذب مخلوط می نمایند و آن را به مولد بخار می فرستند. مخلوط در مسیر به گردش در می آید و همین امر از کریستاله شدن محلول جلوگیری می کند. به همین جهت یک مسیر برای لوله از خروجی پمپ مبرد به ورودی پمپ محلول در نظر گرفته می شود.

تا بر روی آن یک شیر برقی قرار بگیرید که کنترل آن به وسیله کنترلر می باشد. هنگامی که چرخه رقیق سازی عمل می کند این شیر به صورت باز قرار خواهد گرفت. از متداول ترین روش های جلوگیری از کریستال شدن محلول در هنگام عملکرد چیلر، اندازه گیری ارتفاع مبرد در تبخیر کننده و به وسیله حسگر و اندازه گیری محلول قوی مولد بخار می باشد.

یک از نکاتی که باید بدانید این است که مجموع آب و لیتیوم بروماید درون چیلر جذبی مقدار ثابتی بوده بنابراین اگر سطح مبرد در تبخیر کننده پایین بیاید غلظت محلول در مولد بخار بالا می رود و کریستال شدن محلول رخ می دهد.

اورلود

اگر عمل رقیق سازی در سیستم به درستی صورت نگیرد با قطعی برق مواجه خواهیم شد. کریستال سبب جلوگیری از چرخش روتور می گردد و حتی زمانی که پمپ هم اورلود کند و سبب مختل کردن عملکرد چیلر شود باید بر اساس این دستورالعمل پیش بروید: ابتدا با استفاده از بخار بدنه و لوله های انتقال پمپ محلول را حرارت می دهند.

برای انجام این کار باید توجه داشته باشید زمانی که با پمپ های بسته کار میکنید به هیچ عنوان حرارت به موتور و کنترل های آن مستقیما برخورد نکند. زیرا برخورد مسقیم حرارت با اتصالات فلنچ سبب از بین رفتن واشرها می گردد. تا زمانی که حرکت موتور پمپ محلول را حس نکرده اید باید به حرارت دادن ادامه دهید. در پمپ های بسته این گردش از طریق فشار خروجی در شیر سرویس پمپ قابل مشاهده و تشخیص است. 

حرارت دهی به بدنه پمپ

اگر درون پمپ و لوله های اتقال کاملا بسته شده باشد درجه فشار سنج با فشار صفر نمایش داده می شود. اگر برخی از قسمت های داخل پمپ گرفته شد و برخی دیگر از قسمت ها باز باشند وجود یک خلا عمیق می تواند نشام دهنده عدم گردش موتور باشد.

در این شرایط باید مقدار زیادی حرارت به بدنه پمپ داده شود به اندازه ای که فشار سنج عدد بالاتر از فشار اتمسفر را نشان بدهد. نکته بسیار مهمی که در این عملیات باید به آن توجه کنید این است که در دکمه ریست پمپ را نباید بیشتر از هر پنج دیقه یکبار آزاد کنید.

با تنظیم کلید سایکل گارد به حالت دستی محلول رقیق می شود و حرارت را جذب می کند که در نتیجه کریستال از بین خواهد رفت.